środa, 29 października 2014

Wersje czołgu średniego M4 cz. 2

Wersje czołgu średniego M4 cz. 2


Oto druga część cyklu poświęconego czołgom typu Sherman w naszej grze. Przedstawimy dziś resztę wersji tego czołgu dostępnych w naszej grze w szeregach US Army. Zaczynamy!

M4A3R3



Czołg z miotaczem ognia miał wiele zastosowań. Na jego widok żołnierze często poddawali się gdyż perspektywa spalenia żywcem była zbyt przerażająco. Ponadto przed strumieniem ognia który może zająć cały pojazd nie chroni żaden pancerz. Dodatkowo można go użyć do wypalania zarośli co szczególnie przyda się na gęsto porośniętych wyspach Pacyfiku czy wysokich żywopłotów Normandii. Zasięg miotacza jest mniejszy niż standardowego działa Shermana, ale rekompensuje to mnogość zastosowań.

M4 105



Działo Shermana zostało tu zastąpione przez haubicę kalibru 105mm. Dzięki jej umieszczeniu w obrotowej wieży na mobilnym podwoziu amerykańska piechota zyskała pojazd który idealnie nadaje się do przełamywania umocnień wroga.

M4 ARV



Nic innego jak ciągnik ewakuacyjny. Przyda się gdy trzeba będzie holować z pola walki uszkodzony pojazd. Okrąg symbolizuje pierścień na którym umieszcza się wieże. Znaczniki obok gwiazd mają symbolizować ognia gąsienic. 

M4A3E8


To samo działo jak przy 76w które miało dać amerykanom większe szanse w walce z Panterami i Tygrysami. Dodatkowo posiada zmienione zawieszenie.


To już wszystko na dziś. Zapraszamy na ostatnią, trzecią część w której zaprezentujemy brytyjskie Shermany oraz zamieścimy kilka słów podsumowania.

poniedziałek, 6 października 2014

Siły włoskie

Siły włoskie

Do gry wkracza armia włoska. Oznacza to zmianę układu sił w naszej grze. Komuniści zostają osamotnienie ponieważ zarówno Alianci jak i Oś są reprezentowani przez dwie nacje. Czy to wystarczy by przechylić szalę zwycięstwa na stronę tych ostatnich? 




Tankietki, czołgi, działa samobieżne:
Carro Veloce L3/35
Carro Armato L6/40
Carro Armato M11/39
Carro Armato M13/40
Carro Armato M14/41
Carro Armato M15/42
Carro Armato P26/40
Semovente L40 da 47/32
Semovente da 75/18
Semovente da 75/34
Semovente da 105/25

Pojazdy pomocnicze:
Ciężarówka

Samochody pacnerne:
Autoblinda 41

Artyleria:
Böhler 4,7 cm
Cannone da 75/27 modello 06
Obice da 75/18 modello 35
Obice da 149/19 modello 37
Obice da 210/22 modello 35
Cannone-Mitragliera da 20/77(Scotti)
Cannone-Mitragliera da 20/65 modello 35 (Breda)
Cannone da 75/46 C.A. modello 34
Cannone da 90/53 modello 41

Karabiny maszynowe:
Breda 37

Samoloty:
Fiat CR-42
Fiat G.50 Freccia
FIAT G.55 Centauro
Macchi MC.200 Saetta
Macchi MC.202 Folgore
Macchi MC.205 Veltro
Reggiane Re.2000 Falco
Reggiane Re.2001
Reggiane Re.2002
Reggiane Re.2005
Breda Ba.65
Breda Ba.88
CANT Z.1007 Alcione
Fiat BR.20 Cicogna
Savoia-Marchetti SM.81 Pipistrello
Savoia-Marchetti SM.79 Sparviero
Savoia-Marchetti SM.84
Piaggio P.108




czwartek, 21 sierpnia 2014

Wersje czołgu średniego M4 cz. 1

Wersje czołgu średniego M4 cz. 1


Oto zaczynamy obiecany cykl o czołgach typu M4 dostępnych w armii amerykańskiej. 

M4 Sherman

Dobrze wszystkim znana normalna wersja M4. Podstawowy czołg armii USA.

M4 DD


Napęd podobny do tego jak w statku oraz specjalny płaszcz sprawiały że Sherman DD potrafił pływać. Został użyty między innymi podczas lądowania aliatów w Normandii. Ty możesz użyć go także do przekraczania rzek, dzięki temu Twoja ofensywa nie zwolni tępa ani na chwilę!

M4 z trałem przeciwminowym 


Wycofujący się przeciwnik będzie chciał spowolnić Twój pościg. Można zrobić to na wiele sposobów, jednym z nich jest zaminowanie dróg. Tutaj z pomocą przychodzi ta wersja czołgu!

M4 z wyrzutnią T34


Wyobraźcie sobie reakcję niemieckiego żołnierza który po przeniesieniu z frontu wschodniego cieszył się że przynajmniej z rakietami będzie miał spokój....

M4 76w


Mocniejsza armata pozwoli nawiązać równorzędną walkę z czołgami niemieckimi i radzieckimi.

M4A3E2 "Jumbo"


Podobna idea jak przy brytyjskich czołgach piechoty. Niska prędkość i gruby pancerz dzięki którym idealnie nadaje się do wspierania piechoty (niszczenia stanowisk ckmów oraz dział różnej maści).

Już niedługo kolejna część, a w niej ostatnie modele :)


wtorek, 8 lipca 2014

Bitwy

Lista bitew


Oto lista bitew, które będziecie mogli odegrać w naszej grze. Nie jest ona jeszcze zamknięta, dlatego jeśli uważacie, że czegoś brakuje- piszcie w komentarzach. Postaramy się dodać wszystkie rozsądne propozycje. Lista bitew w wojnie koreańskiej zostanie udostępniona potem.

Front Południowy

Tobruk (1941) 
 Bitwa o Ankonę (1941)
Bitwa pod El Alamein (1942) 
Bitwa pod Alam Halfa (1942 )
   II Bitwa pod El Alamein (1942)
 Bitwa na przełęczy Kasserine (1943) 
  Operacja Leopard (1943)
   Operacja „Husky” (1943) 
   Bitwa o Monte Cassino (1944) 
 Desant pod Anzio (1944) 
 Walki na linii Gotów (1945)
 Bitwa o Bolonię (1945)

Front Zachodni

  D-Day plaża Omaha (1944)
  D-Day plaża Gold (1944)
 Bitwa o Caen (1944)
Operacja Goodwood (1944) 
  Operacja "Cobra" (1944)
  Bitwa pod Falaise (1944) 
   Bitwa o las Hurtgen (1944-45)
 Market Garden (1944)
  Bitwa o Akwizgran (1944)
. Ardeny (1944-45) 
Operacja Nordwind (1945)
Operacja Bodenplatte (45)
 Bitwa o Remagen (1945)
 Bitwa o Zagłębie Ruhry (1945)

Front Wschodni

 Bitwa pod Rosieniami (1941)
 Bitwa o Humań (1941)
 Ewakuacja Tallina (1941)
Bitwa o Charków (1941)
Obrona Odessy (1941)
 Moskwa (1941)
 Bitwa o Woroneż (1942)
Sewastopol (1942)
Bitwa o Stalingrad (1942) 
Operacja "Iskra"(1943)
Bitwa na Łuku Kurskim (1943)
Bitwa pod Prochorowka (1943)
Operacja Kutuzow (1943)
Bitwa o Biełogród (1943)
Bitwa pod Lenino (1943)
Przerwanie blokady Leningradu (1944)
Bitwa pod Radziminem (1944)
 Bitwa o Poznań (1945)
Bitwa o Królewiec (1945)
Oblężenie Twierdzy Breslau (1945)
Wiosenne przebudzenie (1945)
Operacja Sonnenwende (1945)
Operacja Łużycka/Bitwa pod Budziszynem (1945)
Bitwa o Berlin (1945)

środa, 2 lipca 2014

Panzer VI "Tiger"

Panzer VI "Tiger"



Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami prezentujemy Wam dzisiaj model czołgu Panzer VI, czyli popularnego Tygrysa. Jest to czołg, którego nie trzeba nikomu przedstawiać. Darujemy sobie zatem opis tego prawdziwego kota, by zawrzeć tu kilka słów o reprezentującym go modelu.


Po zaprezentowaniu modelu Panzer IV pojawiły się głosy, że biorąc pod uwagę uproszczoną sylwetkę modeli, będzie on zbyt podobny do Tygrysa. Obawy te można uznać za słuszne, gdyż faktycznie sylwetki obu czołgów są podobne. Nierzadkim było mylenie Panzer IV z Tygrysem przez żołnierzy alianckich, gdy ten znajdował się w dużej odległości (nie mam tu na myśli nazywania każdego niemieckiego czołgu Tygrysem).


Właśnie dlatego tak ważne było dla nas dobre zaprojektowanie Tygrysa by osiągnąć kompromis pomiędzy uproszczoną sylwetką jednak wciąż dającą się odróżnić od innych czołgów. Kadłub modelu Tygrysa jest zdecydowanie większy od kadłuba modelu Panzer IV. Jeszcze większa różnica dotyczy wież obu czołgów. Inne różnice występują na umieszczonych na obu czołgach teksturach oraz podpis na ich spodniej części. Mamy nadzieję że nikt nie będzie miał problemu z ich rozróżnieniem.



niedziela, 22 czerwca 2014

Mk III Valentine

Mk III Valentine



Valentine skonstruowano na bazie czołgu szybkiego Cruiser Mk II (A10) w korporacji Vickers-Armstrong. Został zatwierdzony do produkcji przez brytyjskie Ministerstwo Wojny 14 lutego 1940 roku. Jak wiele innych projektów, budowa pojazdu została przyspieszona po stracie sporej części sprzętu pod Dunkierką.




Był to najliczniej produkowany brytyjski czołg podczas II wojny światowej, z łączną liczbą 6855 sztuk oraz 1420 sztuk wersji wyprodukowanej w Kanadzie. Wiele z tych czołgów trafiło do ZSRR w ramach Lend-Lease Act. Armia Czerwona otrzymała 2394 brytyjskich i 1388 kanadyjskich czołgów (pozostałe 32 służyło do treningu w Kanadzie).




25 października 2012 z koryta starorzecza Warty (niedaleko miejscowości Warta, woj. łódzkie) wydobyto czołg Valentine Mk IX z czasów II wojny światowej. Okoliczni mieszkańcy od dawna opowiadali historię o zatopionym w starym korycie rzeki Warty czołgu. W styczniu 1945 r. pod pojazdem załamał się lód i maszyna, należąca do Armii Czerwonej, utknęła w rzece na dziesięciolecia. Akcja wydobycia trwała dwa dni. Wrak był zatopiony w mule i dzięki prawie beztlenowemu środowisku czołg zachował się w idealnym stanie. Po wydobyciu obracały się koła i gąsienice. Do czasów obecnych zachowało się kilkanaście egzemplarzy czołgu Valentine różnych wersji, z czego zachowane są prawdopodobnie tylko 3 lub 4 egzemplarze tego czołgu które brały udział w działaniach bojowych podczas II wojny światowej, pozostałe to egzemplarze używane wyłącznie do szkoleń lub w celach doświadczalnych.







wtorek, 10 czerwca 2014

X Jubileuszowy Zlot Pojazdów Militarnych w Bytomiu "Śląskie Manewry 2014"

X Jubileuszowy Zlot Pojazdów Militarnych w Bytomiu "Śląskie Manewry 2014"




W niedzielę ósmego czerwca miałem przyjemność uczestniczyć w ostatnim dniu zlotu pojazdów militarnych "Śląskie Manewry" odbywającym się w Bytomiu. Zapraszam do przeczytania krótkiej relacji.

Organizatorem tegorocznej jubileuszowej imprezy były gmina Bytom oraz Stowarzyszenie 10. Sudeckiej Dywizji Zmechanizowanej. Dziesiąty jubileuszowy zlot odbył się w dzielnicy Miechowice na terenach poprzemysłowych dawnej kopalni węgla kamiennego Miechowice przy ul. Racjonalizatorów. Impreza choć darmowa była zorganizowana z dużym rozmachem. Dynamiczne pokazy czołgów i wozów opancerzonych, salwy z dział armatnich, występy skoczków spadochronowych to tylko niektóre z atrakcji. Zwiedzający mogli zobaczyć broń oraz pojazdy używane w czasie II wojny światowej, zimnej wojny, a nawet te używane obecnie! Szczególnym zainteresowaniem cieszyły się czołgi PT-91 "Twardy" oraz kultowy już T-34/85 których dynamiczny pokaz jeszcze bardziej podgrzał atmosferę. Warto dodać że do wielu pojazdów (w tym do Rudego) można było wsiąść. Sporą atrakcją była też przejażdżka BWP (ale tylko w roli pasażera).

Oprócz tego nie zabrakło zaplecza gastronomicznego (szczególnie warto tu wyróżnić tradycyjną wojskową grochówkę) oraz stoisk z pamiątkami. Zlot w Bytomiu oferował rozrywkę dla całej rodziny. To jedna z większych inicjatyw tego typu w naszym kraju dlatego wspieramy ją gorąco, liczymy że za rok będzie równie dobrze! A teraz zapraszamy do obejrzenia krótkiej fotorelacji.






























sobota, 31 maja 2014

Związki taktyczne

Związki taktyczne

Armie, dywizje, pułki, bataliony, korpusy wszystkie te wszystkie związki taktyczne będą dostępne w naszej grze. Dziś postaramy się Wam nieco przybliżyć Wam jak będzie wyglądała organizacja jednostek w naszej grze.

W trybie odgrywania bitew z drugiej wojny światowej dostajemy pod komendę już zorganizowane jednostki, takie które faktycznie brały udział w danej bitwie zgodnie z tym w co były wyposażone. W trybie Kampanii natomiast po wyprodukowaniu sprzętu (czołgów, dział, samochodów) i wyszkoleniu żołnierzy trzeba zorganizować całe siły w jakiś związek taktyczny.


Bardzo ważnym było dla nas odpowiednie zbalansowanie gry pod względem związków taktycznych na tyle, aby osoby nie mające styczności z militariami były w stanie w względnie krótkim czasie  opanować cały system organizacji jednostek, ale jednocześnie by nie był on na tyle prosty by ludzie interesujący się wojskowością też znalazły w nim coś dla siebie.


Sposób organizowania jednostek w naszej grze można porównać do kilku różnych „worków”. Mają one różną „pojemność” i są przeznaczone na różne „przedmioty”. Dla przykładu do worka pod tytułem „Pułk czołgów ciężkich” można włożyć pewną określoną ilość ciężkich czołgów. Ich typ i ilość (proporcjonalnie przeskalowana) wzorowana jest na rzeczywistych etatach. Innymi słowy „Pułk czołgów ciężkich” to grupa pojazdów która rzeczywiście wchodziła w skład takiej jednostki w proporcjonalnie zmniejszonej liczbie. Należy dodać że ustalona jest maksymalna pojemność „worka”, jednak nic nie stoi na przeszkodzi by nie był on pełen.


W lepszym zrozumieniu tego zagadnienia pomoże specjalny program tworzony przez nas który już niedługo ujrzy światło dzienne. W całości darmowa aplikacja tworzona w języku C++ będzie udostępniona do ściągnięcia aby każdy mógł zapoznać się z procedurą zawiązywania związków taktycznych.



środa, 28 maja 2014

KW-2

KW-2 – radziecki czołg ciężki



Czołg KW-2 powstał jako wersja pochodna nowego typu czołgu ciężkiego KW-1, opracowanego w 1939 w Leningradzkich Zakładach Kirowskich (LKZ). Oznaczenie KW otrzymał na cześć ludowego komisarza obrony Klimenta Woroszyłowa. Prototypowy czołg KW-1 testowany był bojowo w wojnie radziecko-fińskiej (wojnie zimowej), w walkach na Przesmyku Karelskim w grudniu 1939. Okazało się jednak, że stanowiąca uzbrojenie czołgu armata L-11 kalibru 76,2 mm była niewystarczająca do niszczenia drewnianych i żelazobetonowych schronów i umocnień fińskich. Zakłady LKZ otrzymały polecenie opracowania w szybkim tempie wersji czołgu KW z armatą większego kalibru. Zdecydowano się na bezprecedensowe posunięcie w postaci zamontowania w czołgu w obrotowej wieży zmodyfikowanej haubicy M-10S kaliber 152 mm, rozwiniętej z haubicy holowanej wz.1938.


Nowy wariant czołgu odróżniał się od standardowego KW wysoką wieżą o dużych rozmiarach, mieszczącą nowe uzbrojenie. Opracowano go w szybkim tempie już w końcu stycznia. Czołg ten z racji potężnego uzbrojenia nazwany były nieoficjalnie "drednot". Próby czołgu i uzbrojenia wypadły pomyślnie i zdecydowano o budowie kilku sztuk serii informacyjnej czołgów "KW z dużą wieżą", jak wówczas był jeszcze oznaczany.


Dwa lub trzy czołgi serii informacyjnej zostały wysłane od razu w marcu, bez przeprowadzenia prób państwowych, na front kończącej się wojny z Finlandią. Ich uzbrojenie pokazało tam swoją wartość w walce z umocnieniami, a pancerz czołgu udowodnił praktyczną nieprzebijalność przez większość dział. Po zakończeniu wojny, 28 maja 1940 Rada Komisarzy Ludowych podjęła uchwałę o produkcji czołgów KW-1 i KW-2. Dopiero wówczas przeprowadzono próby państwowe czołgów. Mimo wad mechanicznych, czołg został skierowany do produkcji seryjnej.


Seryjne KW-2 zaczęły wchodzić na uzbrojenie Armii Czerwonej pod koniec 1940. Z powodu niewielkiej liczby, używane były najczęściej w dowództwach korpusów zmechanizowanych. Czołgi te spełniały rolę  wsparcia, analogiczną do nieużywanych jeszcze wówczas ciężkich dział samobieżnych (w odróżnieniu od dział samobieżnych, były całkowicie opancerzone i miały obrotową wieżę). Czołgi te trapione były przez bolączki większości modeli KW, czyli niską prędkość i małą trwałość oraz awaryjność podzespołów przeniesienia napędu i zawieszenia. Zwłaszcza słabym elementem była niedopracowana skrzynia biegów. Usterki te były jeszcze bardziej dotkliwe, niż w KW-1 z uwagi na większą masę czołgu. Poza tym prędkość obrotu wieży i naprowadzania uzbrojenia była niewielka.


Atutem czołgu było jednak potężne działo, strzelające pociskami o masie 40-52 kg, przeciwpancernymi, przeciwbetonowymi i odłamkowo-burzącymi. Trafienie pociskiem 152 mm niszczyło każdy niemiecki czołg tego okresu. Ponadto, pancerz KW-2, podobnie jak KW-1, sprawiał niemieckim działom duże trudności. Czołg był praktycznie niewrażliwy na ostrzał z dział kalibrów 37 mm i 50 mm oraz krótkolufowych 75 mm, do czasu wprowadzenia przez Niemców nowszej amunicji. Jedynym działem, które mogło w miarę skutecznie zwalczać czołgi KW była armata przeciwlotnicza 8,8 cm Flak 18. Tym niemniej wielka liczba czołgów KW-2 została stracona przez Rosjan w ciągu początkowych kilku miesięcy wojny niemiecko-radzieckiej. Było to w dużej mierze skutkiem nieumiejętnego wykorzystania broni pancernej w walce, a także usterek czołgów, połączonych z trudnością lub niemożnością ewakuacji uszkodzonych wozów. Pomimo tego nawet pojedyncze czołgi tego typu potrafiły być dużym problemem dla przeważającego liczebnie przeciwnika. W 1942 już tylko niewielka liczba KW-2 służyła na froncie, po czym typ ten zniknął z linii.


Czołg konstrukcji klasycznej: z przodu kadłuba przedział kierowania, w środku przedział bojowy, z tyłu przedział silnikowy i za nim transmisyjny. Nad przedziałem bojowym obrotowa wieża. Kadłub spawany z pancernych płyt walcowanych i giętych, wieża spawana z płyt walcowanych.

Załoga: 6 ludzi (kierowca i strzelec-radiotelegrafista w przedziale kierowania, dowódca, celowniczy i dwóch amunicyjnych w wieży).

Źródło: Wikipedia

wtorek, 13 maja 2014

Panzer II Ausf. L "Luchs"

Panzer II Ausf. L "Luchs"




Czołg PzKpfw II Ausf. L zwany "Luchs" ("Ryś"), był ostatnim stadium rozwoju linii czołgów PzKpfw II Ausf. G/H/M. Był wozem na podwoziu typu Schachtellaufwerk, wyposażonym w silnik Maybach HL 66 P o mocy 180 KM, dzięki któremu mógł rozwijać prędkość do 60 km/h. Był opancerzony płytami o grubości 20 mm (z boku i z tyłu), oraz 30 mm (od czoła). Produkowano go w dwóch wersjach: uzbrojonego standardowo w armatę 2 cm KwK 38 L/55, lub w potężniejsze działo 5 cm KwK 39 L/60. W wypadku działa 50 mm montowano odkrytą wieżę nowego typu. Dodatkowo pojazd był uzbrojony w karabin maszynowy MG34 kalibru 7,92 mm, umieszczony w kadłubie. Masa całkowita wozu wynosiła 11 800 kg. W przeciwieństwie do poprzednich modeli, załogę "Luchsa" stanowiło czterech ludzi: dowódca, ładowniczy, celowniczy/radiotelegrafista, oraz kierowca/mechanik. Nie zmuszało to dowódcy do bezpośredniego angażowania się w obsługę czołgu i pozwalało na skuteczniejsze dowodzenie. Produkcja wozów tej serii trwała od września 1943 do stycznia 1944 roku. Ogółem powstało 133 czołgi PzKpfw II Ausf. L, w tym 31 z armatą kalibru 50 mm.

Źródło: Wikipedia



niedziela, 27 kwietnia 2014

Prezentacja modeli #5

Prezentacja modeli #5





Witamy w kolejnym artykule z prezentacją modeli. Przedstawimy dzisiaj część samolotów biorących udział w bitwie o Anglię. Zapraszamy do lektury!





Messerschmitt Bf 110 – ciężki, dwusilnikowy samolot myśliwski konstrukcji niemieckiej z okresu drugiej wojny światowej. Luftwaffe w Bitwie o Anglię od lipca do końca września 1940 roku straciła w walkach 214 Bf 110, co stanowiło 60% stanu z 29 czerwca tego roku. Od 1941 roku używano ich z o wiele lepszym efektem jako myśliwców nocnych (wersje Bf 110G oraz Bf 110H). Były używane jako myśliwce bombardujące (w tzw. pułkach niszczycieli), myśliwce nocne i przechwytujące (w walkach z bombowcami alianckimi). Wyposażenie nowszych wersji w radar oraz dodatkowe działka sprawiło, że stały się one groźne dla bombowców brytyjskich latających na nocne wyprawy. Samoloty te z czasem przejęły główny ciężar obrony Rzeszy przed nocnymi nalotami alianckimi.



Junkers Ju 87 Stuka  – niemiecki bombowiec nurkujący z okresu II wojny światowej. Zaprojektowana przez Hermanna Pohlmanna i oblatana 17 września 1935 maszyna, swój chrzest bojowy przeszła w 1936 roku podczas wojny domowej w Hiszpanii. W niemieckiej propagandzie samolot stał się symbolem wielkości Luftwaffe. Bitwa o Anglię pierwszy raz dobitnie udowodniła słabość Junkersów Ju 87 w walce z myśliwcami wroga. Stuki, podobnie jak inne bombowce nurkujące, latały wolno, miały słabe uzbrojenie defensywne oraz kiepskie opancerzenie. Co więcej, nawet przy eskorcie myśliwców, nurkowce nie były dobrze chronione z powodu dużej utraty wysokości lotu podczas nurkowania. Ju 87 mógł być używany tylko przy panowaniu Luftwaffe w powietrzu, o które toczyła się ciągła walka z siłami powietrznymi Wielkiej Brytanii. Z powodu dużych strat, dowództwo Luftwaffe postanowiło wycofać Stuki z Anglii, zostając tym samym bez precyzyjnie atakujących samolotów.


Po przedstawieniu samolotów niemieckich czas na konstrukcję brytyjskie. 


Hawker Hurricane (ang. huragan) – brytyjski samolot myśliwski, jednomiejscowy, jednosilnikowy dolnopłat o konstrukcji metalowej z częściowo płóciennym pokryciem, zaprojektowany i produkowany przez firmę Hawker Siddeley. Używany na wielu frontach II wojny światowej, odegrał znaczącą rolę podczas bitwy o Anglię. Produkowany w wielu wersjach uzbrojenia i z różnymi jednostkami napędowymi. Do zakończenia produkcji w 1944 roku wyprodukowano ponad 14 tysięcy egzemplarzy wszystkich wersji lądowych Hurricane i morskich Sea Hurricane, przystosowanych do działania z pokładów lotniskowców. Podczas bitwy o Anglię skierowano Hurricane'y do walki przeciwko bombowcom, a zadanie walki z myśliwcami wroga powierzono maszynom Spitfire. Dni Hurricane'ów w roli typowych myśliwców były już jednak policzone. Pod koniec bitwy o Anglię w 1940 roku fabryki zbrojeniowe były w stanie dostarczać wystarczającą liczbę Spitfire'ów, aby wyposażyć w nie wszystkie dywizjony myśliwskie, dlatego Hurricane'y zaczęto stopniowo przeznaczać do zadań szturmowych. Ponadto po wdrożeniu Spitfire'ów do produkcji seryjnej okazało się, że te całkowicie metalowe samoloty mogą być wytwarzane szybciej niż Hurricane'y o konstrukcji mieszanej. Na powyższym zdjęciu na pierwszym planie znajduje się Hurricane, a na drugim Spitfire.




Wkrótce kolejne artykuły. Zachęcamy do częstego odwiedzania naszego bloga! Wszelkie pytania proszę kierować na nasz mail: kampaniaprojekt@gmail.com


Opisy samolotów zaczerpnięte z Wikipedii.

J. T. Hartman - Czołgista z11 Dpanc od bitwy w Ardenach po dzień zwycięstwa

Od kilku dni, przeglądając strony o tematyce pancernej, zacząłem natrafiać na reklamy nowej książki związanej z tą tematyką. „Czołgista...